ben ki
adını yazardım
buğulu camlara
parmağımın ucuyla
soğuk kış akşamlarında
lambamın solgun ışığında
yüreğim seni andığında
içimden taşan o kara sevdanla...
ben ki
gecenin birinde
haberin geldiğinde
kırmıştım tüm camları
elimdeki hasret taşıyla
aldırmadan gecenin ayazına
yüreğim sensizliğin acı çığlığında
camlar gibi paramparça....
Fikret TURHAN
11.06.2015 Yalova
Kayıt Tarihi : 11.6.2015 10:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
buğulu camlarda ismin buğulu gönlümde sevdan böyleydi ömrüm hep isyan hep isyan....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!