En çok buğulu camları sevdim.
Çizebilmeyi resmini,silip tekrar çizebilmeyi.
Hiç görmediğim bir yüzün
Hayallerde yaratılan mihengini,
Mimiklerinin sağ yanağına düşen
Gamzelerin anlamını sevdim.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Buğulu Camlar
En çok buğulu camları sevdim.
Çizebilmeyi resmini,silip tekrar çizebilmeyi.
Hiç görmediğim bir yüzün
Hayallerde yaratılan mihengini,
Mimiklerinin sağ yanağına düşen
Gamzelerin anlamını sevdim.
Parmak uçlarımda izlerim fırça
Camlardaki buğular tuâl
Nemlenen damlacıklar,yağlı boya.
Onlarda saçlarına jöle sürmeyi sevdim.
Kahkahalarında beliren,sağ yanağına düşen
Gamzelerin anlamını sevdim.
Sorular sorulmuyor buğulu camlara
Soluğum yetmiyor onları buğulandırmaya
Alnımı dokundurduğumda
Bakmak için dış dünyaya;
Hayalden sıyrılmayı, ne yazık ki sevemedim.
Avluda volta atar gibi sağa,sola çatarak
Geçeklerle bir olmayı, inan hiç sevemedim.
Ama inan ben en çok buğulu camları sevdim.
Çizebilmeyi resmini
Silip tekrar çizebilmeyi...
(İzmir)
(28/03/2000)
Mustafa Alaybeyoğlu
*** çocukluğumda çok severdim buğulu camları...dışarısı soğuk evde soba yanar ve camlar buğulanır resim yapardım..hala da çok severim..:))
içimizdeki çocuğun hayalleri...büyüdüğümüzde de devam ediyor...ne güzel...hayallerinizden hiç sıyrılmayın dilerim...çocuksu/saf/sevginin resmini çizmek şiirlerin sıcaklığında...hüzünlü ama çok güzeldi çokkk...yüreğinize sağlık...tşk.ler...
tampuan...+...antj...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta