Buğulu Camlar Şiiri - Mustafa Boran

B uğulu camlarda izi kalan ‘’seni seviyorum’’un ‘’sen’’ inde kaldım
U mutlarım parmak uçlarındaydı oysa, avuçlarımın hiç tanıyamadığı ellerinde..
R azı oluşlarım ıslak sokaklara açılan kapıları ardına kadar araladı sana kimbilir..
C amlardaki buğuyu gözlerimde taşıdım o günden beri
U zun uzadıya ‘’seni seviyorum’’ yazamasamda gözlerimin buğusuna
B en ‘’seni seviyorum’’ un ‘’sen’’inde kaldım
U slanmaz bir çocuk bıraktın ardından soluksuz koşan
R azı olamıyor bir türlü gidipte dönmeyişlerine
C amlardaki buğuyu aralıyor her yağmur yağdığında seni gözetliyor
U mutlarım, umutlarım parmak uçlarındaydı oysa….