Buğulu Camlar Şiiri - Mehmet Akif Tiryaki

Camlar buğulanmış
Üzerinde su damlaları belirgin
Kopuyor dalından olgunlaşan damlalar
Kayıyor aşağıya afacan çocuğun parkta kaydığı gibi
Damlalar uysal ve sessiz

İrileştikçe akıyor aşağıya
Titrek çizgiler çizerek cama
Odanın beyaz tasarruflu lambası ve
Dışarının karanlığı
Siyah kara tahta yapmış camı
Sular çizgi çizgi çataldan sarkan makarnalar
Buz gibi olsa gerek dışarısı
İçersinin soğuğu kırık

Doğalgaz ısıtıyor odamızı
Nerelerden geliyor kim bilir
Bizi ısıtmak için
Damlalar oluşuyor camda

Metal çerçevesi buğulanmış camın
Kış gününde Buram buram terliyor
Saatte ona geliyor yatma zamanı
Güzel bir gün daha tükeniyor
Yarının daha güzel olması dileği ile…