Buğulu Camın Arkası Şiiri - Mehmet Çiçek

Uzun uzun dalgalanan saçların bir güneşi andırıyor
Baharın açan çiçek kokuları gibi sokaklara yayılıyor
Hafif bir esinti ile yüreğin uç noktasına dokunuyor
Işığın, yeni hayatlara gebe yeni aşklar doğuruyor
Ben ise buğulu camın arkasından sana bakıyorum

Çınarın dallarına hasret kalmış kuşlar geri geliyor
Gece çökmeden gökte rengârenk ezgiler başlıyor
Masalar kurulmuş, kadehler sunulmuş bekliyor
Ve yorgun kanatların hüzün çığlıkları etrafı sarıyor
Ben ise buğulu camın arkasından sana bakıyorum

Bulutlar göğe duydukları özlemi anlatıyor
Şakır şakır yaz yağmuru gibi yağıyor
Etrafta bir coşku koşuşan aşklar el ele
Islak çimenlerin üzerinde nefesi hisseden dudaklar bakışıyor
Ben ise buğulu camın arkasından sana bakıyorum

Gökler ayaklarına serilmiş hazır bekliyor
Toprak şükür secdesine kapanmak istiyor
Bakışların yok olmuş bir cennete hayat veriyor
Kâinat sana tapınmak istiyor
Ben ise buğulu camın arkasından sana bakıyorum