Akşam oldu yine
Camın kenarına oturmuş İstanbul'u izliyorum
Aynı sana benziyor İstanbul
Soğuk,sisli,puslu...
Kendini göstermeye bi hâl
Ben ise nefes alıp verdikçe
Başımı dayadığım cam buğulanıyor
Camı siliyorum
Olmuyor...
Nefesimi tutuyorum
İşte o zaman görünüyor İstanbul,
Görünüyorsun sen...
Demek ki seni görmem için
Nefesimi tutmam gerekiyor...
Kayıt Tarihi : 3.2.2010 14:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Doğan Kurtuluş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/03/bugulu-cam-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!