hayatın sesini kısıyorum bazen
banyo terliklerini giyip
boy aynasının karşısında inzivaya çekiyorum kendimi
yalnızlığıyla köşe kapmaca oynayan kadınlara
ve onların anadan üryan düşlerini izliyorum
sessizce aralarına sızıp
topacımı alıyorum
sonra çıkıyorum içimden
ipi bırakıp
bakıyorum
kim uçurtmasına takacak
ve kim
çiçeklerden elbise dikecek kendine
Kayıt Tarihi : 24.10.2018 17:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!