Başkaldırışlarımın gök katında yankısı varmıdır acep,
Evrenin babası buğulu cam ardından süzer gibi,
Kıpırdatmaz kılını bu derbeder solukluya,
Durup durup dellenirim unutulmuşluğa.
Oysa ben batan güneşe, doğan mehtaba,
Velhasıl herbir şeyine sevgiyle uzandım,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
