Başkaldırışlarımın gök katında yankısı varmıdır acep,
Evrenin babası buğulu cam ardından süzer gibi,
Kıpırdatmaz kılını bu derbeder solukluya,
Durup durup dellenirim unutulmuşluğa.
Oysa ben batan güneşe, doğan mehtaba,
Velhasıl herbir şeyine sevgiyle uzandım,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
