Büğülek'in Suyu Şiiri - Gülhan Özkara

her zaman suya para
vermemek için
tedarikli geziyoruz arabayla
irili ufaklı petler
damacana filan
rast geldiğimiz iyi sulardan
alıp eve getiriyoruz
bu defa Kuzuculu'ya vardık
bir eski dosta
merhaba demek için
iki bin rakımlı kar suları
Deliçay ile beraber
bu kasabadan geçerek
Akdeniz'e iner
Amanos'un Keldaz zirvesinden
Deliçay'ın nasıl bir çay olduğunu
bir defa delirmiş akışını görmeden
anlayamazsın
yutar kenar yerleri
boz bulanık suları
zirveden başlayarak
batıya akan
bütün suları toplar
en az 30 km
bu havzada kim bilir
kaç pınarı vardır
Nur dağının
sözü uzatmayalım
arabadaki petleri görünce
bizim Hasan
"-Ne bunlar? " dedi anlattık
dedi buradan doldurun
pınar aramaya gerek yok
bizim evin suyu
"-Büğülek'in suyundan"
"-Peki iyi midir" falan
"-Ohooo! " dedi
amma yaptın
hiç kötü olur mu
doldurdu suları
sıkıntı yok, iyi su
ben esas en az
iyi su kadar
ismine sevindim kaynağın
unuttuğumuz bir kelime
kırk yıl sonra
yeniden karşımıza çıktı
pınarın yerden kaynarken
çıkardığı ses
"Büvül büvül kaynıyor"
derdik çocukken
işte bir Türk kocası
bir Türk atası
o pınara böyle demiş
Büğüldemekten Büğülek
ancak bu kadar olur
Türk coğrafyasında
dağlara, tepelere, sulara
geçitlere, mevkilere
köylere, şehirlere
bu güzel isimleri veren
Türk atalarımıza selam
8 Ağustos 2014