Yatak odamın buğulanmış aynasına,
Onu resmettim ama benzetemedim,
Büyük bir şevkle tekrar denedim,
Yine benzetemedim tam vazgeçecekken,
Son bir kez tekrar çizdim.
Ama bu kez ne hikmetse gamzeli yanakları,
Ve sevdalı gözleri tıpa tıp benzemişti.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
