Buğulanır Gözlerim Şiiri - Avni Temiz

Ay doğunca gecede, hayalin düşer cama,
Bir sızı gelir cana, buğulanır gözlerim.
Prangalar dayanmaz, yüreğimde ki gama;
Kalbime hüzün çöker, buğulanır gözlerim.

Sevda denen tarla var, gönlüme hasret eker,
Kalbime demir attın, deniz özlemin çeker,
Hayalini ararım, yüzümü göğe diker;
Kalbime hüzün çöker, buğulanır gözlerim.

Geçmiş acıyla dolu, yarınım dünden beter,
Sonu yok mu bu işin, çektiğim artık yeter,
Sevdalı bir yürek var, sade seninle atar;
Kalbime hüzün çöker, buğulanır gözlerim.

Yaktığın ateşi gör, hala kordur sevdiğim,
Ağır ağır yanınca, acı zordur sevdiğim,
Gel de bu ızdırabı artık durdur sevdiğim;
Kalbime hüzün çöker, buğulanır gözlerim.

Dereler çağlıyorsa, sebebi gözyaşımdır,
Beni yarlardan atan, bu sevdalı başımdır,
Saçlara aklar düştü, kara bir tek kaşımdır;
Kalbime hüzün çöker, buğulanır gözlerim.

30.07.2013 Şavşat