içimde filizlenen gelincikler yok artık. ilkbaharla kolkola girmiş o narin çiçeklerin yerini, sonbaharla resim veren bir başka çiçek almış şimdilerde.
rengarenk yapısıyla güçlü görünen bir çiçek… karanlık olunca kapanan havuz fıskiyelerinin tersine o, güneş giderken açıyor oluklarını.
sanırsınız ki gün boyu küsen o değil.
banliyö treni, şehri yara yara ilerliyor güzergâhında. yağmurun ince damlaları cama vuruyor. “ilkbahar gelinciği” ile “sonbahar sefası” arasına ne girmişti diye düşünüyorum. yazın ne vardı bu topraklarda?
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
