O gün pencerem'in camı gibi
Gözlerimde buğuluydu
Ama hala görüyordum uçuşan yaprakları
Karşıdaki çeşmeye koşan çocukları
Gece vurduğunda cam'a
Ay'ın dolunluğu bile net
Belki bu buğu ,
Kederli havanın nefesi
Belkide yorgun aşk elçisi.
Kayıt Tarihi : 23.1.2001 13:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!