Buğu Şiiri - Ahmet Burak Buyruk

Bu ne mutlu hüzün, ne hoş acı
Seni sarmak sarmalamak ne beyhude biliyorum.
Madem ezelden aşina
Neden ismin var her ayrılıkta?

Bu buğu.
Alevle su.

Birlikte yürürken
Padişahısın, sana muhtaç ülken
Ne olur beni yok farz etsen.
Kader sende, iradem bende iken,
Af buyur!

Anlamadım ki neden yorulmaz gönlüm
Biliyorum aşk benden hep ırak
Gelmiyor ki bitirsin kaosu ölüm
Ne olur bırak,
Padişahısın sana muhtaç yakın-uzak!

Settarsın!
Ört beni sen.

Seni tanımakta ne hünersizim ben
Sana gelmek, senden kaçmak fersah fersah
Bildirensin.

Sanadır Allah!

Bilinmek istedin bilemedim.
Eyvah!
Yine de bırakmam peşini
Kabul et bu en bedbaht muhatabı!

Kapanmasın kapı!