Gökten bu günlerde elma düşmüyor
masallar da zalimlerden payını alıyor
develerin boynu kalın
eğri bir dünyanın tam ortasında duruyoruz
iki meridyen arasından bir ölüm geçiyor
doğarken bir ölüm
Sidelya, kaybolmuş pusulam ,
bulunmuşluğumun gaybı ;
firarımda bir köşede unutulmuşum.
Romaya düşmez mi ateş, yanmaz mı içinde Nemrut. Kaf dağına çıkar da dilini mi saklarsın gönül kafesinde. Lal mı görünür hilalin çehrensinde.
Oysa ben
Misafir odası gibi Pazar günleri
Kullanmadığım sabahları var
Köşe yastığı gibi duruyor
Haftanın bir köşesinde ,
Kapitalizmi de dinlendiriyorum bugünlerde
Kendimce brunch yapıyorum
Kan tutuşturulmuş paslı bir toprakta
Çarmıha gerilmiş yağmur taneleri annenin gözlerinde
…
Yağmur dansı yapan kabile reislerine vasiyetimdir
Lanetim !
Buğra Kaan Sermihan
Bir yerlerde ölüp kalıyorum,
yeniden ölmek için güne uyanıyorum ve gün içinde bir köşede ölüyorum.
Köşe taşlarını ölmüş ruhlar oluşturuyor.
Kilit konumunda bir canlansa her şey yıkılacak. Yıkımla birlikte geliyordu değişimler tarih boyu her değişimin öncesinde büyük bir yıkım vardı.
Ruhsal dönüşüm diyoruz biz şehirliler buna.
Yap İşlet Yık modeli ile cazip değişimlerden yararlanıyoruz.
Benim kalbim şımarıktır bayan,
öyle laftan anlamaz
Durduramazsın elinde gem ile
imkan sızı kırbaçlar,
uçurumlardan geçer de yavaşlamaz bir türlü
Göçüyordum Sidelya, dünyamdan
Kuraktı mağrur gönlüm
Kır, çiçeklerini saklarken
Ben çocuk oluyordum, yitik yalnızlığımda
Kırk ikindi de yağmur duasına çıkarken ihtiyarlar
Rahmetten ayrı düşmüş bir şemsiye açıyordum
”Hatırımız sayılı olduğundan nazımız geçmiyor.”
Bir fincan kahve de kırk kere saydım
Fincan kırıldı
Kırk bir kere Maşaallah
Nazara gelmeyelim
Örgüsü de yarım kalmış ,
öylece kendisi gibi
Yarım kalmış
Ucu ucuna gelmemiş de
Kalıvermiş öylece
Düşüvermiş elinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!