Güneş doğacak birazdan
Paklanacak dünya
Bu gecede yıl gibi geçti,uykusuz
Yine ciğerimi emdi sigara
Doldurdu gözlerimi dumanı
Sokak köpekleri dövüştü hayat için
Ay göz kırptı usulca denize
Yalnızdım yine vede aç
Işıktan ürktüm yine
Karanlıkta boğuştum hayallerimle
Sevdiğimi düşledim son bir umutla
Ama ondanda fayda yoktu bana
ZİNDANlarda çürüyesim geldi
Mapusluğu canım çekti
Bir arada intahara düşündüm
Tam o ara göçenler geldi aklıma
Hep geride kalanların yüreklerinin çürüyüşü
Yine kıyamadım onlara
SON bir nefeslik gayretle toparlandım
Bugecede ölmedim anne
Ezraille selamlaştım sadece
Ürktüm arkamı dönüp kaçtım
Sevdalanmaya çalıştım hayata
Ama dünya pislikleri dolandı ayağıma
Bugecede ölmedim anne
Kayıt Tarihi : 27.11.2008 23:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!