Buğday Tarlası - l Şiiri - İbrahim Çelikli

hafif bir gündoğu rüzgarı,
bir o yana
bir bu yana yaslar başakları
bir o yana bir bu yana
komşu tarlalardan yardıma gelen
selam verip, bereket dileyen

'-azımızı çoğa sayın' diyen
eynel türküleri
bir duyulur, bir duyulmaz ya yelden
ben anlarım.

“söğüdün yaprağı narindir narin
içerim yanıyor, dışarım serin
zeynebi bu hafta ettiler gelin
zeynebim zeynebim allı zeynebim
beş köyün içinde şanlı zeynebim”

başka bir köşeden belli belirsiz
yamacın rüzgarında
bir duyulur, bir duyulmaz olur
kırklarında birinin yanık türküsü

“söğüdün yaprağı dal arasında
güzeli severler bağ arasında

ona birileri daha eşlik eder

üç-beş güzel bir araya gelmişler
benim sevdiceğim yok arasında

sonra hep birlikte söylenir olur
esen yellere inat duyulur da duyulur
sesler garakır, gözler dolar
boğazlarda bir şeyler düğümlenir
başka biri o değilden imdada yetişir

'yeşil ördek gibi daldım göllere
sen düşürdün beni dilden dillere
başım alıp gidem gurbet ellere
ne sen beni unut ne de ben seni”

eynelde bazılarının türküleri eşlik edilmez
gardaşa, yavıklıya, evlada gidene, gurbete ağıt
dolan gözler, burkulan yürekler
başka türkü söylenmez
uzaklardaki ağustos böceği
komşu tarlalarda taşa çalan orak
köküyle vedalaşan ekin
herkes, her şey suskunluk içindedir
yanık olan içli türküler deği(l)
yolmacıların yüreğidir

“aman çeşme, canım çeşme
ismaili görmedin mi”
gurbetteki oğluna-kızına sevdiğine
hasret çeker birileri
uykuyu haram edip gözlerine
ortaklaşa büyütür hasretini

“lambada titreyen alev üşüyor
aşk kağıda yazılmıyor mihriban”
…..
“her nesnenin bir bitimi var ama
aşka hudud çizilmiyor mihriban”

'beyaz atın suvarisi yorulmuş
beyaz atlı şimdi geçti buradan'
ne beyaz atlı beklentiler,
ne hasret diner
ne ağlayan gözlerde yaş
ne yanık gurbet türküleri
ama;
tarlalarda yolunacak ekin biter