Yemyeşil uzanır buğday tarlaları,
Hafif rüzgarla dans eder önünde.
Şimdi zehirli mantarlar bitmekte.
Aralarında altın sarısı başakların.
Rüzgarın akışını kesmişgibi,
Yerden mantar gibi biten köşkler.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta