Buğday tanesi Şiiri - Halil Aydın

BUĞDAY TANESİ
Bekle kar altıda kalan buğday tanesi
Kar sana yorgan, olur sarar seni
İlkbahar gelince fışkırırsın topraktan
Yine onun sularıyla yeşereceksin
Büyüyeceksin, boy vereceksin
Çiçek açacaksın, başakların güneşi alacak
Fotosentezle başakların tanelerle dolacak
Annelerimiz ekmek yapacak,
Arasına yumurta yatıracaksın
Beslenme çantasına koyacaksın
Düre büke yiyeceksin
Göz yaşların çare değil
Ağlama büyü buğday tanesi
Başını dik tutabilirsen
Korku kar eylemez bir kez yola düşene
Sen bir aşkın içindesin yaşayacaksın
Dört yanını börtü böcek sarsa ne çıkar
Toprağa kazık, saçak köklerinle iyice sarıl
Besin suyunu yapraklarına tanelerine taşı
Her yanında allı morlu, papatyalar acar
Sararır olgunlaşınca başaklar başını eğer
Fakir fukaranın ekmeği,
Çocukların beslenme çantasına konulan
En güzel besin sen olursun,
Maharetli eller, unu, hamuru yufka açar
Saçta, tandırda pişirince fakirin
En kutsal yemeği sen olursun.
Onun için sen en kutsal besinimizsin
Seni yetiştirmek için milyonlar eker biçer
Ekmeğin yere düşerse alır öper allına koyar
Seni kutsal bir yiyecek olarak halkımız
Baş tacı yapar, kutsal sayar
HALİL AYDIN (Sizden biri)