Buğday samandan ayrılmaz oğul

Yel çıkıp sonra rüzgar esmezse,
Buğday samandan ayrılmaz oğul.
İnsan oğlu zamanı kısmazsa,
Günler zamandan ayrılmaz oğul.

Söylenen sözler olmaz görece,
Aldanıp sakın batma kirece.
İnsanlar ölmediği sürece,
Gönül imandan ayrılmaz oğul.

Dünyanın yükü oldukça yaman,
Hayat canlılara vermez aman.
Süt emmekten kesildiği zaman,
Kuzu çimenden ayrılmaz oğul.

Su alır ise gemi yan yatar,
Bazen fırtına insanı atar.
Giden gemi fırtınada batar,
Kaptan dümenden ayrılmaz oğul.

Yusuf durumuna şükür eder,
İnsanı tutup sürükler kader.
Zamanı gelen askere gider,
Asker tümenden ayrılmaz oğul.