Büfe Şiiri - Naki Aydoğan

Uçsuz bucaksız dünya
Ay burda oysa
Aya gitsem!
Bir büfeye girdim.
Büfeciyle karşı karşıya
Dolu bir valizin içinde
Yolculuk ediyoruz.
Nere.
Yok be.
Zaman akıyor içimize,
Tam alış veriş yaparken dünya kuruluyor
Ve zaman savruluyor
Bir rüzgâr esiyor, başka bir hayat
A köpekli adam.
Merhaba.
Elleri iki terazi üstünü başını tartıyor
Pis işler yapıyorum.
Diyor.
Ne iş yapıyorsun?
Boş iş.
Hobin mi misal? Hobi, evet.
Hobi iyidir.
Dünyanın olmasa da insanın asıl işidir.
Uçsuz bucaksız dünya
Sonra bir kadın geliyor
Eteği dizlerinde, dünyanın ucu!