Budur Kapıcı Şiiri - Bilal Yalçın

Sen kim olduğunu bilen ayakta duran bir kapıcısın
Sen kapıda dimdik durup merdivenleri yürüyensin
Susayıpta yemek bile yiyemezsin
Çünki sen bir kapıcısın
Sen derdini kimselere diyemezsin
Bir başkalarının ayıbını görsende söyleyemezsin
Sen kuru soğana talim gatıklı aşı bulsanda yiyemezsin
Çünki sen bir kapıcısın
Senin maaşın kadar garsona bahşiş verirler
Maaşını istediğin zaman ay sonumu geldi derler
Parayı verirken elleri titrer
Çünki sen bir kapıcısın
İşine sekte vermeden çalışır çabalarsın
Gece gündüz fark etmez her işi yaparsın
Maaş günü gelir birde ellerine bakarsın
Zoruna gitmesin çünki sen bir kapıcısın
Senin olmayan işi verirler sana
Ne suratına bakarlar nede çuluna
Hiçmi hiç fark etmez vur abalının sırtına
Hiç zoruna gitmesin çünki sen bir kapıcısın
Sana insan gözüyle bakmazlar
Hep dışlanırsın kapıdan içeri sokmazlar
Arsızlıktan hiç usanıpta bıkmazlar
Madalyamı bekliyon sana bahşiş bile bırakmazlar
Bak kardeşim bende bir insan Allah kuluyum
Ne karışık nede arı duruyum
Kim ne derse desin degişemem ben buyum
Her nekadar kapıcıda olsam bende Allah kuluyum.zanapa.lının.