Budur Ahvalimiz Şiiri - Yunus Öndoğan

BUDUR AHVALİMİZ

Selası okunmuş çiçek gibi insanların, güllerin
Tek başıma arasında kalmışım yaşayan ölülerin

Bırakmaz peşimi yalın ayak umutların çığlığı
Başından hiç gitmez Fırat ve Dicle'nin hırçınlığı

Zerrece minnetim yoktur zamanın padişahına
Belimi dayamışım Kadir Mevla'nın dergahına

Yürürüm yarım kalan sevdalar arasında
Şu sol yanım ah eder mazlumun yarasında

Kış tüm ihtişamıyla yoluma çıkarsa da engebe
Bilirim ki her kışın sonu mutlaka bahara gebe

Şu yalan dünyayı hep gözlemleyerek gezdim
Birine haksızlık ettiysem kendimi bile ezdim

Nice insanlar gördüm uzaktan insan gibi
Yakından tanıyınca oldu cehennemin dibi

Dinlemez deli gönlüm ne nasihat, ne vaaz
Ey Kiramen Katibin hallerimi böyle yaz

Can çıksa huy çıkmaz hep budur ahvalimiz
Seven böyle sevsin böyledir hallerimiz.