Bucak Bucak Arıyorum

Her gün, her saniye kendimi daha çok ızdırap içinde buluyorum
Bir çıkış yolu var ama ben bulamıyorum
Sanki, gökyüzündeyim ve nefesimi tutuyorum
Sanki, yaşamaya gelmişken sürekli uyuyorum

Kuytu köşelerden topluyorum şimdi kendimi
Zaman belirsiz; ne öğlen, ne ikindi
Arıyorum bucak bucak aşılacak bendimi
Ve tek bir soru, senin için ölmek yeterli mi

Tuhaf, tuhaf bir kırgınlık var içimde
Anlatacağım lakin anlatılamaz biçimde
Kelimeler dirayetsiz kalınca nezdinde
Susacağım elbet, aşkım da benimle ölünce