Bu zamanın insanı Şiiri - Mutlu Bal

Elbisesi temiz, yüreciği kirli ,
Gözlerinden belli, öfkesi kini…
Nesli akîl, kendisi veli ,
Bu zamanın insanı…

Diline bakınca bal ,
Niyeti anlayınca zehir…
Her konuda da, pek mahir ,
Bu zamanın insanı…

Sarmaşıktan daha sağlam ,
Çok yürekli , delikanlı adam…
Hem ağadır , benim paşam ,
Bu zamanın insanı…

Vefası bağlıdır pamuktan ipe ,
Hep yanındadır , iyi gününde…
Düşte gör, o en zor gününde ,
Bu zamanın insanı…

Dağları aşsa da kibri ,
Bir kendine saklar cenneti…
Eksiltmez aşını , hem mücevherini ,
Bu zamanın insanı…

Nerdedir Bedir , nerede Uhud ,
Dilinden düşürmez bin ahîd…
Hem zâkirdir kendisi , hemde âbîd ,
Bu zamanın insanı…

Bendini aşmış dünya sevgisi ,
Aklına getirmez asla ahireti ,
Düşünmez evvelini , gideceği yerini ,
Bu zamanın insanı…

İçmezsen şarabından , sen kötüsün !
Örtülmez açınırsan , baş üstüsün !
Bugün ölmedin , yarını da düşün !
Bu zamanın insanı…

Eğrisine , yanlış demeyeceksen !
Doğrusu bilip , söylemeyeceksen !
Çarkına da , hiç değmeyeceksen !
Gel de yaşa , bu zamanı…