Bu Zalim Hayat Şiiri - Kemal Bölükbaşı

Yaş elli olunca bu zalim hayat
Bastonu elime verdi sevindi
Ruhum ve bedenim dünkünden bayat
Gençliğim çiçekti derdi sevindi.

Gözler fehmetmiyor dişler çürüdü
Dizlere kapkara sular yürüdü
Âtiden umut yok korku bürüdü
Hiç durmadan beni gerdi sevindi.

Ucunda ölüm var doğarken bildik
Büyürken ne umduk neleri bulduk
Koskoca evrende bir aciz kulduk
Her tür emeline erdi sevindi.

Âhı gitti ise kalanlar vâhı
Nice hükümdarı sultanı şahı
Hanları beyleri ol padişahı
Beni de yerlere serdi sevindi.

Kemâli yazsan da anlayan az dır
Derdimden inleyen kırık bir saz dır
Hayat iklimlerim ne kış ne yaz dır
Dört mevsim benliği yerdi sevindi.