Bu Zalim Gurbet Şiiri - Kubilay Demirkaya

Beklersin hasretle sıla selamı
Kahır yuvasıdır, bu zalim gurbet
Yakandan tutarak sökülmez gamı
Akan suya keser, bu zalim gurbet

Özleyen canları kara gün ezer
Sürükler gaflete; beslenir keder
Gözü ıslar, kalbe acısı yeter
Varlığı linç eder, bu zalim gurbet

Çekilmez dertleri ruhu kapkara
Bilinmez ne nesi, varmaz karara
Verim çağlarını hep yora yora
Usandırır gider, bu zalim gurbet

Çıkartır önüne bin türlü engel
Yüreği kanatır özlem olur sel
Soğutur herkesten sanırsın bir el
Kandırır hapseder, bu zalim gurbet

Anadan, babadan, barksız sıladan
Aç kaldığın zaman bezdirir, candan
Benliğin yok olur çalsa aklından
Kemirir emek yer, bu zalim gurbet

1989