Bu Yüzden Kudurur Okyanuslarım

Çiçekler açmıyor artık, solmuş yaprakların,
Bülbüller dururken muhatap mı baykuşlara?
Yakışmaz biliyorum, deli yürek şarkıların,
En iyisi at boncuğu tak, al başını git uzaklara.

Kaldın mı Ferhat gibi ıssız çöllerde tek başına?
Kahkaha sesleri aynalarda duyar gibi oluyorum.
Patlamaya hazır volkan, bir mezar sessizliği,
Hırçın dalgalar beyin cidarında, şah damarında.

Gördün mü alçağın, şu dünyanın çirkin yüzünü?
Hala konuş benimle diyor, artık ne gerek varsa..
Çıldırtma insanı sen, konuşuyorum ya işte hüznü,
Sen ölmüşsün, tükenmişsin, kahrolmuşsun ne tasa.

Aslında çok yakınımdasın uzansam dokunacak,
Eli varmıyor pranga mahkumu duygularımın.
Halbuki çok uzaklardasın dokunsam kaçacak,
Bu yüzden kudurur, dalga dalga okyanuslarım.

Hani ne oldu sarı güllere, daha ne zaman açacak?
Bu kaçıncı bahar gönlümde, ha soldu ha solacak?
Belki haddi çok aştım, belki yarınım bile meçhul,
Tam mutluluğu bulmuşken, ne vardı kahrolacak?

Garip