..Bu yüzden kimseyle dost olamadım
Hayat denizine düşürüldüm de
Tutunmak istedim,dal bulamadım
Doğruluktan ayrıl mayım dedim de
..........Doğruya gidecek yol bulamadım
..........Bu yüzden kimseyle dost olamadım
Yıllar yılı kara,kara düşündüm
Bazen yontul dum da,bazen aşındım
O il senin,bu il benim taşındım
.........İkamet edecek il bulamadım
........Bu yüzden kimseyle dost olamadım
Bazen öfkelendim,bazen de kızdım
Vallahi,bu tatlı canımdan bezdim
Kalemler boşaldı,yazdım da yazdım
..........Beni anlatacak dil bulamadım
..........Kimseye kendimi anlatamadım
Kahrettim dünyaya kendime çatım
Beni ben ağlattım,beni ben sattım
Sonunda kıvrılıp uykuya yattım
........Uyudum,uyaran kul buladım
........Hep uykuda kaldım uyanamadım
Yıllar yılı katlan mışım her zana
Küfür ettim düzenimi bozana
Yarı aç,yarı tok. Döndüm Tarzana
..........Sırtıma örtecek çul bulamadım
..........Ben bu yoksulluğa dayanamadım
Mağdur’iyim sonum hüsran bilirim
Sanmayın sonunda mutlu olurum
Gün olur mezarda yerim alırım
........Üstüne dikecek çil bulamadım
........Bu yalan dünyadan tat alamadım
Kayıt Tarihi : 12.7.2008 23:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

kutlarım
namık cem
hepimiz için geçerli, sonunda kendimize kalıyoruz,bizi yaradanla başbaşa,yine yalnız değiliz aslında.
Kutluyorum Yusuf hocam,saygımla
TÜM YORUMLAR (16)