Bu Yüzden Şiiri - Osman Akçay

semada yankılanırken şimşekler
ıslanmaktan korkup yağmurdan kaçtık
arnavut kaldırımlı sokaklarda
suyun tıkırtısını dinleyip
su birikintilerinde zıplamak varken.
ve her boranda evlerimize koştuk
saçlarımızın şımarmasına izin vermeyip.
yağmur ve rüzgârın
dizelerde hissettiği gölgeli bir mutlulukla
çığlık atması bu yüzden

gecenin ellerinde
gökyüzünün parlayan süt dişlerine baka baka
para biriktirmek için harcadık ömrümüzü,
parayı da harcayamadan öldük.
arkamızdan tutulan sahte matemler bu yüzden

dünya kan gölüne dönerken
din, mezhep kavgası yetmedi birçoğuna
tarikat, cemaat dövüşleri de yaptılar.
çığlık atan ruh havuzunun yüzeyinde
erdem kaybolup gitmişse
hangi inançtan olsa ne yazar?
ahlaksızlığı hep karşı tarafta aramak bu yüzden

her şeyi israf ettik bilhassa ömrü,
frezyaların büyüleyici kokusunu hissedemeden
öğrenemeden hayatın anlamını
zaman uçup gitti uzaklara.
karanlığa karşı ne kadar güçlü olsa da ruh
insan iki dünyanın sınırında yürür.
geçici olanı ısrarla tercih etmek
akıl alacak gibi değil bu yüzden

saplarından kopmak istemeyen çiçekler arasında
fırtınalarda devrilir bazı ağaçlar
kökleri sağlam olmadığı için.
yaşam römorkuna
gereksiz aldığı fazla yük yüzünden
devrilen tüm insanlar gibi

Seğmenoğlu (Osman Akçay)