Bu Yüzden Şiiri - Ali Güneş

dağlar daha kolay ayrılıp
ayrı dağ olmuştur
denizler ayrı deniz
denizlerin
denizlerden ayrıldığını göremezsiniz
denizlerin okyanuslardan
okyanusların okyanuslardan ayrıldığını hiç
isimlerinden başka
ne aşkı becerebildik adam gibi
ne ayrılmayı biz.

ülke ana gibidir
ana gibidir şehir
memesinden ayrılmış bebeğin
ayrılığına benzer ayrılığım
saman tozlu rüzgarları
trahomları tanısada gözlerim
haritasından önce
ezberimde göç destanları
dedemin halep kervancılığında
sıtmadan öldüğü anlatılır
ülkem
güneşinde ateş tohumlarım
umuda
güne filiz verir
depremleri kalbimde başlar
öksüz ağıtlara yanarım
türkülerinde gizli
ülke içinde ülkedir sevdiğin
yaşadığımız şehir
bir hayat etmeyen ömürlerle doludur.

şehirleri besleyen
yoksaydığınız
varoşların emeğidir
göznurudur genç kızların
iğne batmış parmaklarından çıkar
çoğaltılmış beyoğlu larda modalar
erimiş demir kazanlarından başlar
emek sıkar bindiğiniz otomobillerin cıvatalarını
benzininiz için Irakta ve bilmem nerelerde
çocuklar öldürülür
aslında farkındasınız
farkına varmayalım diye biz
serptiğiniz ayrılıktan
bizi cüzzamladınız.

su gibi akıyor görünsede
en çok ayrılıkta
ve ölümde farkedilir hayat
gündüz
güneşinmi
dünyanınmı marifeti
tartışılır
köprülerin iki yakadan çok
iki yüreği birleştirdiği gibidir.

bugün
çok gökyüzü bitirdim
kaç evren çizdim
bozdum
kuramadım bir dünyayı sorunsuz
mayasız insanlar çoğalmıştı
bir yerlerden kırılmıştı genetik.

kendi yüreğimde başladı sürgünlüğüm
gençlik hüznünde ilk aşkımın
ve melezliğinde kanımın
dünyanın bütün ırklarını yaşadım
aynıydım
aynı insan
aynı şehir
yarım yüz mutluluk
yarım kalp olsada sevgilerim.

içmesem infilak ederim bu gece
içsem nolur u bilmem
bütün sonuçlarda bir imha var
bing bang dan
kuantum a evrilen
hoş
olası olsa
iyide olur
bir paralel evren.
gecenin alt yapısıdındaki
failli failsiz cinayetlerde
önce geceyi vururlar
içlerindeki korkudan
bir intihar besliyorum içimde
boktan ve
hain öldürülmelere karşılık
bu yüzden.
ve bu yüzden
en çok aşkı üstlenmiştim
ihtiyaç sevgilere acınıp
kurtarılmış bölgem yoktu
ruhumdan başka
o da başıma bela
kendini rüzgar sandı hep
savruldu oradan oraya.