Ne kahır sevgi bu,
yıllardır bir, bitiremedim,
o beni yok etti,
ben onu yitiremedim, eskitemedim…
Bak eylüller geçti,
Cemre’ler düştü,
Zemheri’ler, bu yılda gitti,
bir sen yok olamadın…
Son mektubun da, gelmedi,
ben de, sonuncusunu yazamadım,
bir sen kaldın,
bir de kahırların kaldı…
Hadi söyle ne olur,
bitti mi,
umutlar da mı yok oldu,
sen bitirebildin mi,
yazabildin mi, son cümleni,
söylesene?
Neden hâlâ durduramıyorsun bu yüreği?
Eskidim ben…eskidim…ya sen…
09—03—2008 (İzmir--Çandarlı)
Mustafa Yılmaz 4Kayıt Tarihi : 9.3.2008 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!