Bu Yürek Benim Mi, Tanıyamadım

Bu Yürek Benim Mi, Tanıyamadım

Kapısında karıncalar yuva yapmış, örümcekler bağlamış,
Eşiğini diz boyu, türlü türlü yaban otları sarmış.
Ay küsmüş, yıldızlar sönmüş, zindan karası olmuş,
Bu Yürek Benim Mi, Tanıyamadım.

Önceleri kapısında örümcek, eşiğinde yaban otları yoktu,
Seveni, soranı, gideni, geleni, o kadar çoktu.
Şimdi, sırtında yamalı, kanlı bir hırka, cepleri boştu,
Bu Yürek Benim Mi, Tanıyamadım.

Hırçın hırçın esen kader rüzgarı, sanki çıldırmış,
Dağlara, taşlara, çarpa çarpa, belli ki; o da yorulmuş.
Ezildikçe büyümüş büyümüş, koskocaman olmuş,
Bu Yürek Benim Mi, Tanıyamadım…

29.10.2009
İstanbul

Saadettin Güven
Kayıt Tarihi : 29.10.2009 21:33:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (9)

Saadettin Güven