Bu yürek benim mi 6.6.2002

Tüm martıların kanadı koptu
Yüreğim darmadağınık.
Şehir kalabalık ve canlı,
Bir ben yalnızım
Bir ben uykuya hasret
Kalabalıklar arasında
Hem ağlayan
Hem gülenim..
Aşk bu işte
Yaşam ve ölüm bir arada
Vuslatsız..
Acı,sevinç nasıl da yan yana,
Kolkola..
Alabildiğine mavi
Alabildiğine kara şu deniz.
Şu gördüğüm gökyüzü,
Vuslat olsaydı
Renkler nasıl da değişirdi
Nasıl coşardım
Şu dünya'yı ben yarattım diye..
Şimdi bu zavallı
Sefil,
Acınacak
Ama güzelleşen benmiyim
Dolu,dizgin koşuyorum,
Hem umuda
Hem boşvermişliğe,
Zincirleri hem kıran,
Hem zincirlenen
Tutsak ve özgür yürek
Benim mi....