Kime sorarsan sor.
Ortaçağ’dan kaldı bu yürek.
Üstten bela yağdı,asttan cefa bitti,
ümit bitmez diye
gök girdi,kızıl çıktı bu yürek.
Suya emretti bu yürek
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Acılar sağaltıldıkça ruh huzura kavuşurmuş..İnşallah acılar meyve vermez..Güzel,yazanın dert dökümü dizeler..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta