Hasretin gergef gibi dokunurken
Daha adın konmadı yüreğimde
Bu sevda, sen ben yokken düştü
Aşkın toprağı ile yoğurdular beni
Zühre sönük kalırdı avuçlarımda
Züleyha’nın sızısı düştü bahtıma
Veysel gibi gözyaşım kirpik uçlarımda
Yandımm.
“Vav” oldum sabır makamında
Yüreğimin ambar kokusuna şaşırdım
Bilmem ki bu yükü nasıl taşırdım
Kayıt Tarihi : 9.4.2025 21:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!