Bu yolun dönüşü yok.
Çıkmaz bir sevda bu.
Karanlık,
Kimsesiz,
Ve sensiz...
Bu yolun dönüşü yok,
sevgiminde.
Seni beklediğim gecelerde,
Üşürdüm...
Sigaramın dumanı ısıtmaya çaılışırdı soğuk bedenimi.
Bilirdi,
Bilirdi sensizliğin verdiği kederi
Ve bir son vermek isterdi buna.
Bunun içindir ki,
Yakardı içten içe ciğerlerimi,
Her nefeste bir daha,
Her nefeste biraz daha,
Ölüme yaklaştırırdı beni.
Bu yolun dönüşü yok.
Sonunda başarmıştı görevini.
Beyaz bir bez parçasına sarılıydı bedenim.
Dört kollu tahtanın içindeydim artık.
Arkamdan ağlayan insanlara bakarken anladım,
..............BU YOLUN DÖNÜŞÜ YOK............
Kayıt Tarihi : 24.11.2005 18:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)