Bu Yollar Şiiri - Tuncay Emrem

Bu yollar insanı boşa avutup,
Gurbetde hasretle yansın diyedir.
Bu yollar bekleyen gözlerde umut,
Her sesi bir haber sansın diyedir.

Bu yollar hikmetdir gizli manadan.
Nasıl biter ölünce zaman ve mekan.
Kaybolup gidişin sırrını insan,
Yollardan bilecek, bilsin diyedir.

Bu yollar en güzel hatıraları,
Ardında saklayan gizli perdedir.
Bir gün çıkagelir vehmini veren,
Teselli bekleyen kalbe vergidir.

Bu yollar sualdir, gidip kıvrılan.
En sonra meçhulün ardında kalan.
Belki kalbi avutan gizli bir yalan.
Böyle geçer ömür, geçsin diyedir.

(Münih-1961)