Bu Yollar Şiiri - Adnan Deniz

Sokaklardayım.Henüz sabahın
Çok erken saatleri.Dükkanlar kapalı,Tek tük arabalar gidip geliyor.Birde soğuk havada bir kaç insan,ayak uyduruyor bu gidişlere.
Sokak köpekleri henüz çıkmamış piyasaya,
Çöpcüler göreve başlamamış ,yalnız benim gibi bir kaç yolcu var ayakta.
Yollar bomboş.Benzin istasyonları bütün ihtişamıyla açik,başında pombacılar müşteri avlamakta.Bu yollar, Türküsünü söylediğimiz
Uzun ince bu yollar...Giden gelen herkesin hikayesi bambaşka.
Bu yollar, alıp giden bizi ta uzaklara.Bu yollar ki kimi umut,kimi özlem kimi bir geleceğe oynamakta.
Ağaçlar aniden diziliverir yol kenarlarına.Bir selamı çok görür hız kesmeyen arabalar,bir gölge oyunu gibi gelip geçer gözlerimizin önünden,bir hayat akıp gider,bir ömür bitip gider, bitirir bizi yollar.
Yol kenarlarinda uykuya dalmış evler,dumanlar tüter o evlerden.Havlamaya başlar bir köpek,bebekler ağlaşırlar.Ayağa kalkar babalar,Anneler çocukları emzirir.Bu yollar,arkada bırakır onları,hızlı hızlı akan bu yollar.
Sabahı karşılar gittigin yerler,hayat yeniden başlar.Yollarda geçer hayat.Tükenir gider insan,akıp gider bu yollar.