Bin yıl önce düştük bizler bu yola
Bu yoldan geriye dönen olmadı
Önem verdik bilim ile akıla
Bu yolda kararan sönen olmadı
Yükümüzü Yeseviden yüklendik
Selam aldık bu ellere beklendik
Bu toprağa tohum olduk köklendik
Bu yola gönülsüz giren olmadı
Edep irfan oldu her dem yükümüz
Cümlemiz ne ise odur birimiz
Mansur gibi yüzüldü ya derimiz
Bu yoldan ayrı yol süren olmadı
Sevgiyle hoşgörü dolu yürekler
Bu ellere barış dostluk ektiler
Bütün insanları kardeş gördüler
Toplumu ayıran bölen olmadı
Dokunmadık hiç kimsenin teline
Ne köküne baktık ne de rengine
Herkesi çağırdık sevgi dinine
Bu davete gelmem diyen olmadı
Yobazdan cahilden azda çekmedik
Baskılara kıyımlara direndik
Acılar çektikçe daha bilendik
Bu yolda gevşeyen sünen olmadı
Asırlarca aynı kaldı dilimiz
Ne bizler değişti ne de örfümüz
Türkmen geldik Türkmen kalır neslimiz
Başka kültür arzu eden olmadı
B toprağı vatan yapan bizleriz
Dertl'oğlu koruyan tutan bizleriz
Hitabeden görev alan bizleriz
Bu görevi üstlenmeyen olmadı
Metin Gürbüz
Metin GürbüzKayıt Tarihi : 1.4.2010 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Birinden birine değil iltimas,
Başbağlar olayı Maraş ve Sivas,
Nesilden nesile kalmasın miras;
***Sözümüz bir değil Velimiz birdir,
***Muhammed Mustafa, Alimiz birdir.
Değişmez inançla rengim ve tenim,
Aynıdır kökümüz ben de bir senim,
Alevi de benim Sünni de benim;
***Sözümüz bir değil Velimiz birdir,
***Muhammed Mustafa, Alimiz birdir.
İster Geygel olsun ister Kızılbaş,
Nedir bu ayrılık nedir bu savaş,
Bektaşi de benim benim arkadaş;
***Sözümüz bir değil Velimiz birdir,
***Muhammed Mustafa, Alimiz birdir.
Tahtacı da bizden bizden Caferi,
Abdal da bu yurdun asli neferi,
Vatanı uğruna kurban her biri;
***Sözümüz bir değil Velimiz birdir,
***Muhammed Mustafa, Alimiz birdir.
Vuslatî der Türk’üm yetmez mi şanım,
Ezelden beridir damlıyor kanım,
Bende bir insanım ben de bir canım;
***Sözümüz bir değil Velimiz birdir,
***Muhammed Mustafa, Alimiz birdir.
Osman Öcal
TÜM YORUMLAR (1)