İlk nefes, ilk adım olur bu yolda,
Ve sonra durmadan yürürsün gönül.
Uslan hele biraz gerçekçi ol da,
Sen daha çok bela görürsün gönül.
Gafil olma, çok mu salâhiyet’in?
Biraz da bulduğun kadarla yetin.
Yarın’a tutkun var, düne hasretin;
Bazen yanar, bazen üşürsün gönül.
Bu gününde ara bahtiyârlığı;
Özlenen atinin karamsarlığı;
Karşına dikince ihtiyârlığı;
Beni karalara bürürsün gönül.
Deli gönül biraz olsun kork, çekin;
Dolsun şu vademiz sade ve sakin;
Sana hiç nasihat etmezdim, lakin
Beni de ardından sürürsün gönül.
YAŞ der; bir gün beni bende yitirir,
Şu başıma olmaz işler getirir,
Can evimde misyonunu bitirir,
Bir avuç torakta çürürsün gönül.
24.02.1978
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 10.9.2014 01:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/10/bu-yolda-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!