Bu yolculuğun tek nedeni sizsiniz

Bu yolculuğun tek nedeni sizsiniz
Siz ve bana veda edişiniz

Bir başka yer
Bir başka şehir
Hani diyorum
Ayrılık acıma iyi gelir

Unutmak için birini
Başka yüzler tanımalı derler
Başka yüzler / başka bedenler
Umrumda bile degil
Bu otobüs nereden gelir nereye gider

Kahretsin…
Tam otobüse binerken hatırladım
Musluğu açık unutmuştum çıkarken
Ne yapsam / ne etsem
Şöföre, benim evin ordan mı geç desem
(Yüzüme baktı / yüzüne baktım
Tamam dedim / lafımı geri aldım)

Yol uzun / uyudum
Derken
Omzuma dokunan bir el ile doğruldum
Bir ayağı olmayan sakat bir yolcu
Yanıma oturmak için izin istiyor
Adama bakıyorum
Sevgilisi var mıdır (diyorum içimden)
O da terkedilmiş midir hiç
Ya da terkedebilmiş midir bir sevgiliyi

Ahhh terk etmek…
Terk etmek için hep
‘Güçlü olan’ mı olmak gerek

Bir otel bulsam
Bir deniz kenarı
Biraz uyku
Biraz rakı

Rakı dedim de..
Acıktım…
Mide aşk dinlemiyor bir yaştan sonra
Izgara balık / Yanında roka
Bir de yanımda Neslihan olsa…
Neslihan…
İki yıl önceki sevgilim
Canım sevgilim / Bir tanem
O da terk etmişti beni (yanlış hatırlamazsam)
Yanımda olsa diyorum şu an
Suçlu; ya rakı, ya Neslihan
Her çakırkeyf oluşta
Sevişmeleri geliyor aklıma

Off ki off
Yine aklımda açık kalan musluğum
Nasıl oldu da unuttum
Şimdi kabarmıştır parkeler
Tepeler oluşmuştur salonda
(Salonum yedi tepe İstanbul)

Aklıma Nalan geldi
Parkelerin dili olsa / anlatsa
Ne şuh kadındı…
Aklımda ondan kalan, hafif çıkık göbeği
Hep parkeler üstünde sevişmek isterdi
Nalan… / Aahhh…! !
Yanımda olsaydı eğer…

Ne çok terkedilmişim meğer
Diyorum ki / Parkeleri değiştirsem
Anılarda mı silinir gider

Birden…
Telefon geldi
Kapatmış muslukları bir arkadaşım
Başımın ağrısı geçti
Rahatladım / Tahmin edersiniz

Derken… / Yine aklıma geldiniz
Siz ve bana veda edişiniz

Geçmişimin üstüne tamamen çizgi çekmişken
Hayatım sizle yeniden başlıyor derken
Yapamam dediniz
Eski sevgililerimi bahane ettiniz de gittiniz
Şu anda üzüntümün tek nedeni sizsiniz