Bu Yol Gitmiyor Şiiri - Altan İlhan Arslan

Bu yol gitmiyor
Sözü edilen dileklerin en güzel yerine
Yürüdükçe batıyor dikenleri
Her adımda kuraklığa doğru
Sonsuz bir çöle dönüyor
Bir ızdırap seli gibi güneş akıyor tepemden
Yürüdükçe arkamda yol eriyor
Karşımda duruyor serap gibi bir cehennem.
Çırılçıplak bir kadın süzülüyor bana doğru
Alev alev yanıyor kan kırmızı saçları.
Aramıyorum artık gerçeğin kendini
Kaybedecek ne kaldı bu akıl çölünde
Bir nimet yaklaşıyor çıplak ve arzu dolu bedeniyle.
Bende hazırdım çoktan sanki biliyordum onu
Bu yola koyulurken ihtimali üstüne
Hazırlamıştım kendimi çılgınca sevişmelere.
Bu yol gitmiyor
Ne ferahlığı var ne darlığı bitiyor
Her nimete bir sahip her hayale bir eren yetiyor
Ne kaldı darlığında hayatın bir soluktan başka
Her günü harabe olacaksa yarın
Hangi yola koyulsan aynı yere gidiyor
Çözüldü akıllar yitirilmiş zamanda
Günahlar arzunun en güzel yerinde
Ve en kuytu yerde bu şehvet yaşandı.
Bu yol gitmiyor
Karanlığın içine yosunlamış
Yosmaların yatağından geçmiyor cennete.