Bu yol Şiiri - Nevzat Köksüz

Baba beni hor görme bu yola girdim diye
Bu yol için nice sultan tacı tahtı terketti
Kızma baba nolur dünya boş dedim diye
Bu yol için nice zengin olan malı terketti

Yapma baba nolur, yapma haksızlık etme
Bir ölümlü insana kul köle oldun deme
Nurlu yolun yolcusu buna tenezzül etmez
Ben olayım desem de o beni kabul etmez

Sakın ola şeyhimi kıskanmış olmayasın
O manevi babamsa sen de maddi babamsın
Az bir şey mi sence cehennemden kurtulmak
Her bir şeyi bırakıp nurlu ipe sarılmak

Güzel anam üzülme sarardım soldum diye
Nice taze güzellik soldu bu yol uğruna
Meraklanma anacım uykusuz kaldım diye
Nice gözler yoruldu bu nurlu yol uğruna

Anacığım hiç korkma aklım hala yerinde
Kim dediyse halt etmiş deli olurlar diye
Hiç Allah diyen kişi aklını mı oynatır
İnsanları korkutup şeytan böyle aldatır

Sakın sonra yapmayı öğütleme sen bana
Senedim varmış gibi yarın çıkacağıma
Bakarsın vade dolar ecel kapıyı çalar
Mezarda yatan kişi geçen günlere yanar

Güzel eşim, sevdiğim, benim eksik yanımsın
Sanma bu yolda olan başka birşey sevemez
Fırtınalı hallerde en sakin limanımsın
Hayat denen bu yükü bir tek kişi çekemez

Kardeşim inşaallah sana da nasip olur
Nasibi olan kişi cehennemden kurtulur
Yaradanı sevmekden sanma insan yorulur
Sevdikçe artar sevgin taşar durur bu yolda

Zaman geldi geçiyor durmayın artık geri
Bu dünyadan kalkıyor ahiretin seferi
Hak kervanı kurulmuş gider kafilelerle
Aynı kervanda olmak ister gönlüm sizlerle

24 Ramazan 1424 Çarşamba