Bu Yol Şiiri - Mehmet Nuri Gezmiş

Hayalimde bilmem,
Kaç dağı aştım.
Öyle uzaklaştım ki,
Kaf Dağı' na yanaştım.

Arkamda kalan mazi,
O hayat ağacından.
Son anımda kurtuldum,
O akrep kıskacından.

Bu yokuşu çıkarken,
Gölgemi göre göre.
Asiler hayatımı,
Sömürüyor göz göre.

Bana bir dere sesi,
Ne nağmeler veriyor.
Sana o şehrin sesi,
Hislerin köreliyor.

Ey yol!
Bana '' Itri'' sin,
Ben de ise bir mızrap.
Ayaklarım tellerine,
Dolanmıştır kıskıvrak.
Benim çilem, bu yolun üstünde başlar,
Bu yolun altında biter.

Bu yol kutlu yol,
Bu yol, sevgiliye gider.
(31.10.1996)