Bu Yokluklarda Şiiri - Kanayan Yürek

bu yokluklarda;
ayağım kayıyor uçurumlara
saçlarım savruluyor rüzgarlara
gözlerim dalıyor ufuklara
ve yabancı bir rüzgar yarimi çalıyor uzaklara

gitmek yakışmıyor be yarim sana
hiçbir acı böyle nakış gibi işlenmiyor bu cana
gündüzler gece olmuş güneşler kara
bu bedende bir tek sensizlikte açılıyor böyle bir yara

gitme demem sana asla
gitsende kalır bu ömre senden bir fırça izi daha
vur! vur yüreğime doya doya
yıkamaz ki beni senden gelen beddua

beni koyup gitsende bu diyarlarda
bu ömür bir kere varmıştır senle baharlara
hasrettir özlemdir bu canda kanayan yara
herkes anlamaz bu öylesine değil ölesiye bir sevda!