Bu gece bir yılın daha son gecesi.Ellerimle maziyi şöyle bir yokladım...ahaa bir şey tuttum!
Toz bağlamış üstü..temizledim parmaklarımla,parladı,canlan dı...
Kar yağıyor, bahçe bembeyaz..Karataşla,Kurtdeliği'de..heyt be ne güzel..Koştum ve kendimi bahçeye,karların üstüne attım.En çok sevdiğim di, karın üstüne yatıp,kollarımı ve bacaklarımı açmak.. biraz şarkı söylemedim..sonra sustum,kar yüzüme yüzüme yağıyor,az birazda çiziyor..Anneciğimin sesini duyuyorum..
-Nazire kızımm,hahh ordamısın?
-Burdayım annemmm..
-İyi tamam ,sesin kesildi de!
Sonradan öğrendim annemden ,ozamanlar benim sessiz kalmam pek hayra alamet deyilmiş, her sessizlik bir vukuatımmış...mutlaka altından bir şey çıkarmış...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
