Zamanın sonu yaklaştı kayıp kız
Yaşamın ışıkları daha cılız
Aşkımızı çalan kader, hırsız.
Ama ne döndün, ne geldin.
Çok çiğnedim, uzadı ağzımda sakız.
Aşk felsefem hep inatçı hep arsız.
Kesilmedi sana aşkım, aynı hız.
Ama ne haber, ne ses verdin.
Arzu içimde volkan, lav için kararsız.
Sana yazdığım mektuplar imzasız.
Bilemedim, sevdiğim, vicdansız.
Kalbini alıp, kime verdin?.
Bu yılda sadece elimde hiç var
senin nerede olduğun belli değil.
Ben bu yılın sonunda kayıp gördüm.
Aşk acısına ek, ana, kardeşç
Hakan Özüçelenk
Kayıt Tarihi : 31.12.2025 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!