Bu Yeşil Alem Şiiri - Ömer Ziya Soyyiğit

Ne lutuftur ya Rab özleyen kula
Cemalini her an gözleyen kula
Habibin yolunu izleyen kula
Yaz gelince açan bu yeşil alem

Baharda yaşaran kuru topraklar
Binbir çeşit olup açan yapraklar
İnsanı şerh eden yeşil kitaplar
Zuhurundur senin bu yeşil alem

Zevke gelip aşkla öten bülbüller
Erguvanlar, güller, lale, sünbüller
Ah-u figan edip ağlayan diller
Bitmez söylemekle bu yeşil alem

Tükenmez yazmakla nimetin senin
Arife bu alem cennetin senin
Vallahi cehennem olmuş çoğuna
Cemalin cilvesi bu yeşil alem

Gören görmüş seni herbir zerreden
Vechini seyretmiş binbir çehreden
Arıdır bal alır türlü çiçekten
Şifadır aşıka bu yeşil alem

Ya Rab celalinle yak beni, kül et
Kurtar masıvadan lutfet, kerem et
Günahım çokçadır, ne olur affet
Nur olsun Ziya'ya bu yeşil alem

25 Nisan 1961 Mezirelik