Bu Yazdıkalrım İnce Bir Sitemdir Sana

Sevgilim
Bu yazdıklarım ince bir sitemdir sana
Avaz avaz bağırsa da, avaz avaz sussa da feryadını hiç kimselere duyuramayan bir yüreğin son çırpınışları
Koskoca bir enkazın altında kalmış üç beş acı çığlıktır bu okuyacakların
Karların arasında tir tir titreyen, kış güneşine hasret taze bir gülün hasreti eritmeyen kış güneşine ince bir sitemidir bu satırlar
Aslanın pençeleri arasında ecelle kucaklaşan bir yavru ceylanın gözündeki son damla kan, içindeki son damla yaşama sevinci
Çaresizliğin denizinde kaybolmuş bir kaptanın asi dalgalara attığı sitemkâr bir bakıştır yazdıklarım
Bir caminin kubbelerinde hıçkırıkları yankılanan masum bir yavrunun annesine ince bir yakarışı
Canından bir parçayı o avluya bırakmış bir annenin de kadere boğuk bir haykırışıdır bu satırlardaki her harf…

Sevgilim
Kimi zaman umuttur okudukların kimi zamansa hüsran
Kimi zaman da bir takvimdir yokluğunda günleri sayamayan
Bir yavru serçenin ilk kanat çırpışı, hayata karşı ilk zaferi
Kimsesiz bir dağ yamacında serin bir rüzgârın okşadığı yalnız bir kardelendir bu satırlar
Belki de seni anlatan bir masaldır yazdıklarım
Sana duyduğum özlemi çizdiğim bir resim
Kulağımdaki ‘’Hoşça kal’’ndan yaptığım ufak bir nakarat
Seni arayan gözlerimin girdiği ölümcül savaşın tam ortasıdır belki de
Belki de anlattıklarım gözlerimden yüreğime akan kurutamadığım nehirlerdir
Yüreğimi yıkayan, yüreğimi yakan ‘’Sen’’ e düşman nehirler
Kurutmaya gücümün yetmediği
Önünü alamadığım, kurutamadığım nehirler…
Sevgilim
Bir bayram sabahı bayramlığı olmadığı için boynu bükük kalan bir ufaklığın boynunu büken fakirlik
Çocuğuna bayramlık alamayan bir babanın yüreğindeki kadere öfke yangınının her kıvılcımıdır yazdıklarım
Yetimhanenin karanlık bir köşesinde yalnızlığını buram buram yaşayan bir çocuğun yorgun umutlarına
Yatağının kenarına ‘’Anne’’ yazan bir öksüzün o yazıyı okşayan parmak uçlarına dosttur
Yüreğimden dökülüp kalemimde yol bulan meşru sevdamın gayrimeşru acıları…

Ve ben sevgilim ve ben!
Sana sitem eden bu yenik satırların efendisi
O yaramaz gözlerinden süzülen kaçamak bakışlarının kölesi
Şimdi aynada gördüğüyle bile kavgalı aksi bir adam!
Ve biliyorum gözbebeklerimdeki müebbet hüznün tek çaresidir idam
Ben sana yazıyorum bunları ama yine bilmeyeceksin sen
Yine duymazdan geleceksin satırların arasından sana koşan çığlıklarımı
Yine tıkayacaksın kulaklarını
Yine serinletmeyeceksin yüreğimi
Yine bırakıp gideceksin beni cehennemin koynuna
Beni umursamadan… Ardına bile bakmadan…
Sahi hiç merak ettin mi gittiğinden biri? Hiç düşündün mü beni?
Ya bir daha almazsa kimseyi yüreğine? Ya bir daha sevemezse?
Bırak sevmeyi ya bensiz yaşayamazsa diye sordun mu hiç o bencil yüreğine?
Sormadın…
Dalgaların cevapları ulaştıramadığı soruların kıyısında bir başıma bıraktın, unuttun beni…
Dedim ya sevgilim
Bu yazdıklarım ince bir sitemdir sana…